بهانه ی بهار
آدم یه چیزایی میبینه باورش میشه رو هر لقمه نوشته مال کیه؟ ماهی گرفته بودیم از شیلات. تازه از دریا گرفته بودند، تو دهن چندتاشون ماهیهای ریز بود، شکمشون رو که باز میکردیم ماهیهای ریز هضم نشده بود. فکر کنم چون روزیشون نبود عمرشون قد نداده بود که ماهیهای ریز رو کامل بخورند. روزی آدمها هم معلومه، برا همین ممکنه یکی داشته باشه که بخوره ولی به خاطر رژیم و مریضی نتونه بخوره. پس کم بخور همیشه بخور. ممکنه یکی یه خونه بزرگ داشته باشه و داده باشه اجاره. دیگه اون خونه روزیه مستاجره است نه صاحبخونه و فقط وزر و وبالش گردن صاحبخونه است. از قدیم هم میگفتن: خر مال اونه که سوارشه
نوشته شده در شنبه 92/11/12ساعت
2:44 عصر توسط بهار| نظرات ( ) |