اونایی که میان وسط دعوا دو طرف رو از هم جدا کنن، بیشتر از همه کتک می‌خورن، بازم خدا خیرشون بده، مردن. ولی یه سریا نامردن، دعوا که شد یه چاقو هم می‌زارن دم دست کسایی که دارن دعوا می‌کنن.

تو قضیه غیبتم بعضیا آتیش بیار معرکه‌اند، خودشون چیزی نمی‌گن مستقیم ولی با یه تعریف بی‌مورد، یه سوال قرض دار، با یه همدردی مرض دار چاقو رو تیزتر می‌کنن. چاقویی که تیز می‌شه تا راحتتر گوشت تن برادر مرده رو بکنه.

چقدر سخته آدم این عکسای سربدین‌های اخیر سوریه رو که می‌بینه، تصور کنه خودش داره این کار رو می‌کنه و بعد هم می‌شینه و گوشت تن اون رو می‌خوره.

 

نوشته شده در شنبه 92/11/19ساعت 2:53 عصر توسط بهار| نظرات ( ) |